H Microsoft είναι μια εταιρεία που δεν έκρυψε ποτέ τις φιλοδοξίες της όσον αφορά στην περίφημη "επικράτηση στο σαλόνι", την κυρίαρχη θέση δηλαδή μιας εταιρείας ως παρόχου περιεχομένου για ηλεκτρονική διασκέδαση κάθε είδους, μέσα από το δικό της σύστημα. Ουκ ολίγες εταιρείες είχαν τον ίδιο στόχο επί πολλά χρόνια, μόνο η Sony και η Microsoft ωστόσο μπορούν πια να πουν με οποιαδήποτε σοβαρότητα πως συνεχίζουν να τον έχουν. Και, αφού η δεύτερη ολοφάνερα δεν είχε σκοπό να δώσει έμφαση στα games κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του Xbox One, το... λιγότερο που μπορούσε να κάνει είναι να επιδείξει τις σχετικές με αυτά λειτουργίες, καθώς και τις υπόλοιπες. Και το έκανε.
Για να κατανοήσει κάποιος εύκολα πού στέκεται η Microsoft με το νέο Xbox, δεν έχει παρά να ανακαλέσει τη μέχρι σήμερα διαδρομή της: είναι μια εταιρεία που ειδικεύεται στο software και, τα τελευταία χρόνια, στις Δικτυακές υπηρεσίες. Και το Xbox One είναι ένα, καλομελετημένων προδιαγραφών και ειδικά διαμορφωμένο, PC. E, "τί κάνει ένα κι ένα"; Δύο. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση... ακόμη και τρία!
Πράγματι, το Xbox One ενσωματώνει στην ουσία τρία διαφορετικά λειτουργικά συστήματα (!). Το πρώτο, το πλέον "συμπαγές" και απλό, είναι αυτό με το οποίο εκκινεί το σύστημα της Microsoft: σε αυτό δεν έχει πρόσβαση κανείς, ούτε οι χρήστες ούτε οι προγραμματιστές. Μέσα από το πρώτο λειτουργικό, εκκινούν άλλα δύο. Το ένα από αυτά είναι αφιερωμένο μόνο στα video games (και σε αυτό έχουν προφανώς πρόσβαση οι προγραμματιστές), ενώ το άλλο σε όλες τις άλλες εφαρμογές (και σε αυτό έχουν και οι χρήστες). Όπως είχε διαρρεύσει πριν από την παρουσίαση, το πρώτο λειτουργικό λέγεται Exclusive και το δεύτερο Shared. Το δεύτερο, δε, είναι στην ουσία... ο πυρήνας των Windows 8 (!), με ό,τι αυτό σημαίνει.
Οι φίλοι και οι φίλες του Αθηνόραμα Digital με κάποια εξοικείωση σε περιβάλλον Windows και εφαρμογών, θα αναγνωρίσουν αμέσως την προσέγγιση της Microsoft. Ουσιαστικά το πρώτο λειτουργικό φιλοξενεί δύο άλλα εικονικά (virtual machines): κάθε ένα από αυτά τα δύο διαχειρίζεται το δικό του ποσοστό από την κεντρική μνήμη και μπορεί να εκτελεί διαφορετικά προγράμματα (games ή apps), με το Xbox One να ελέγχει και τα δύο μαζί. Αυτή η προσέγγιση προσφέρει για πρώτη φορά στο σαλόνι αληθινή εκτέλεση πολλαπλών εφαρμογών ταυτόχρονα (multitasking) και όχι απλώς εναλλαγή "με τη σειρά" ανάμεσα σε διαφορετικές. Κάτι που η Microsoft επέδειξε πώς σκοπεύει να αξιοποιήσει.
Για να κατανοήσει κάποιος εύκολα πού στέκεται η Microsoft με το νέο Xbox, δεν έχει παρά να ανακαλέσει τη μέχρι σήμερα διαδρομή της: είναι μια εταιρεία που ειδικεύεται στο software και, τα τελευταία χρόνια, στις Δικτυακές υπηρεσίες. Και το Xbox One είναι ένα, καλομελετημένων προδιαγραφών και ειδικά διαμορφωμένο, PC. E, "τί κάνει ένα κι ένα"; Δύο. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση... ακόμη και τρία!
Πράγματι, το Xbox One ενσωματώνει στην ουσία τρία διαφορετικά λειτουργικά συστήματα (!). Το πρώτο, το πλέον "συμπαγές" και απλό, είναι αυτό με το οποίο εκκινεί το σύστημα της Microsoft: σε αυτό δεν έχει πρόσβαση κανείς, ούτε οι χρήστες ούτε οι προγραμματιστές. Μέσα από το πρώτο λειτουργικό, εκκινούν άλλα δύο. Το ένα από αυτά είναι αφιερωμένο μόνο στα video games (και σε αυτό έχουν προφανώς πρόσβαση οι προγραμματιστές), ενώ το άλλο σε όλες τις άλλες εφαρμογές (και σε αυτό έχουν και οι χρήστες). Όπως είχε διαρρεύσει πριν από την παρουσίαση, το πρώτο λειτουργικό λέγεται Exclusive και το δεύτερο Shared. Το δεύτερο, δε, είναι στην ουσία... ο πυρήνας των Windows 8 (!), με ό,τι αυτό σημαίνει.
Οι φίλοι και οι φίλες του Αθηνόραμα Digital με κάποια εξοικείωση σε περιβάλλον Windows και εφαρμογών, θα αναγνωρίσουν αμέσως την προσέγγιση της Microsoft. Ουσιαστικά το πρώτο λειτουργικό φιλοξενεί δύο άλλα εικονικά (virtual machines): κάθε ένα από αυτά τα δύο διαχειρίζεται το δικό του ποσοστό από την κεντρική μνήμη και μπορεί να εκτελεί διαφορετικά προγράμματα (games ή apps), με το Xbox One να ελέγχει και τα δύο μαζί. Αυτή η προσέγγιση προσφέρει για πρώτη φορά στο σαλόνι αληθινή εκτέλεση πολλαπλών εφαρμογών ταυτόχρονα (multitasking) και όχι απλώς εναλλαγή "με τη σειρά" ανάμεσα σε διαφορετικές. Κάτι που η Microsoft επέδειξε πώς σκοπεύει να αξιοποιήσει.
Στην αποκάλυψη του Xbox One επιδείχθηκαν πράγματα όπως τα εξής: παρακολούθηση μιας ταινίας με ενεργό παράθυρο του Internet Explorer "δίπλα" για ανεύρεση πληροφοριών (το γνωστό Snap To των Windows 8), παρακολούθηση τηλεοπτικού προγράμματος με το Skype ενεργό για ταυτόχρονες βιντεοκλήσεις, αλλά και εναλλαγή άμεση από τη μία εφαρμογή στην άλλη. Είναι όντως μία διάσταση που δεν έχουμε συνηθίσει να προσφέρεται στην τηλεόρασή μας χωρίς PC και - παρά το γεγονός ότι πολύς κόσμος αμφιβάλλει για το αν και κατά πόσο χρειάζεται να κάνει ταυτόχρονα δύο πράγματα με ένα σύστημα όπως το Xbox - έχει όντως τη δυναμική να αλλάξει την εικόνα που έχουμε για εκείνο το "κουτί κάτω από την τηλεόραση".
Μιλώντας πάντως για τηλεόραση, υπερβολική έως εκνευριστική βρίσκουμε την έμφαση της Microsoft στην ενσωμάτωση τηλεοπτικού προγράμματος στην όλη "εμπειρία χρήσης" του Xbox One. To νέο Xbox προσφέρει είσοδο HDMI, η οποία δίνει τη δυνατότητα σύνδεσης του δέκτη ή αποκωδικοποιητή απευθείας σε αυτό. Όταν το Xbox One είναι ενεργό, λαμβάνει αυτό το τηλεοπτικό πρόγραμμα και "προσαρμόζει" πάνω του το όλο περιβάλλον χρήσης (που θυμίζει έντονα Windows 8 ούτως ή άλλως), ώστε να αποκτήσουμε έναν "τηλεοπτικό οδηγό με αλληλεπιδραστικές ιδιότητες". Αν ρωτήσει κανείς τη Google και το μέχρι στιγμής παταγωδώς αποτυχημένο Google TV, θα διαπιστώσει πως η... "με το στανιό παντρειά" τηλεοπτικού προγράμματος και Internet πρακτικά είναι απείρως λιγότερο ενδιαφέρουσα απ' ότι ακούγεται. Και σίγουρα όχι τόσο σημαντική ώστε να έχει τέτοια εξέχουσα θέση στην παρουσίαση του Xbox One.
Εννοείται πως η όλη λειτουργία "ένθεσης" τηλεοπτικού προγράμματος στο Dashboard του Xbox One αφορά στην αμερικανική αγορά και μόνο (για το πρώτο διάστημα τουλάχιστον), γι' αυτό και θα την προσπεράσουμε, προτιμώντας να εστιάσουμε σε κάτι άλλο: στα apps. Και το Xbox 360 είχε έναν αριθμό τέτοιων μικρών εφαρμογών, που είχαν αυξήσει τη λειτουργικότητά του - αυτές των Netflix και Hulu και την αξία του - όμως με τον πυρήνα των Windows 8 παρόντα στο Xbox One, θεωρητικά... όλες οι εφαρμογές του Windows Marketplace θα μπορούσαν να "περάσουν" στο νέο Xbox με πολύ λίγη δουλειά. Πρόκειται για ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που το PlayStation4 δεν διαθέτει και θα έχει ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε πόσο και πώς θα το προωθήσει η Microsoft.
Μιλώντας πάντως για τηλεόραση, υπερβολική έως εκνευριστική βρίσκουμε την έμφαση της Microsoft στην ενσωμάτωση τηλεοπτικού προγράμματος στην όλη "εμπειρία χρήσης" του Xbox One. To νέο Xbox προσφέρει είσοδο HDMI, η οποία δίνει τη δυνατότητα σύνδεσης του δέκτη ή αποκωδικοποιητή απευθείας σε αυτό. Όταν το Xbox One είναι ενεργό, λαμβάνει αυτό το τηλεοπτικό πρόγραμμα και "προσαρμόζει" πάνω του το όλο περιβάλλον χρήσης (που θυμίζει έντονα Windows 8 ούτως ή άλλως), ώστε να αποκτήσουμε έναν "τηλεοπτικό οδηγό με αλληλεπιδραστικές ιδιότητες". Αν ρωτήσει κανείς τη Google και το μέχρι στιγμής παταγωδώς αποτυχημένο Google TV, θα διαπιστώσει πως η... "με το στανιό παντρειά" τηλεοπτικού προγράμματος και Internet πρακτικά είναι απείρως λιγότερο ενδιαφέρουσα απ' ότι ακούγεται. Και σίγουρα όχι τόσο σημαντική ώστε να έχει τέτοια εξέχουσα θέση στην παρουσίαση του Xbox One.
Εννοείται πως η όλη λειτουργία "ένθεσης" τηλεοπτικού προγράμματος στο Dashboard του Xbox One αφορά στην αμερικανική αγορά και μόνο (για το πρώτο διάστημα τουλάχιστον), γι' αυτό και θα την προσπεράσουμε, προτιμώντας να εστιάσουμε σε κάτι άλλο: στα apps. Και το Xbox 360 είχε έναν αριθμό τέτοιων μικρών εφαρμογών, που είχαν αυξήσει τη λειτουργικότητά του - αυτές των Netflix και Hulu και την αξία του - όμως με τον πυρήνα των Windows 8 παρόντα στο Xbox One, θεωρητικά... όλες οι εφαρμογές του Windows Marketplace θα μπορούσαν να "περάσουν" στο νέο Xbox με πολύ λίγη δουλειά. Πρόκειται για ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που το PlayStation4 δεν διαθέτει και θα έχει ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε πόσο και πώς θα το προωθήσει η Microsoft.
Όσον αφορά σε άλλες λειτουργίες του Xbox One, ανάμεσά τους ξεχωρίζουν δύο. Η πρώτη είναι αυτή της σύλληψης υλικού "σε πραγματικό χρόνο" μέσα από video games, απευθείας στο σκληρό δίσκο του συστήματος. Η Sony έχει ήδη ανακοινώσει την ίδια λειτουργία ως ενσωματωμένη εξ αρχής στο PS4, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιά υλοποίηση θα είναι ευκολότερη και περισσότερο αποδοτική. Η δεύτερη λειτουργία δεν είναι ορατή στον καταναλωτή, είναι όμως πολύ σημαντική: η Microsoft υποστηρίζει πως, επειδή το Xbox One είναι Δικτυοκεντρικό και αξιοποιεί τις ιδιότητες του περίφημου Cloud, είναι εφικτό σε βάθος χρόνου ένας αριθμός από απαιτητικούς υπολογισμούς σε games και εφαρμογές να "φορτώνεται" στις... φάρμες από servers που έχει "στήσει" η εταιρεία για το Xbox Live. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, για πρώτη φορά, ένα οικιακό σύστημα ψυχαγωγίας έχει "επεκτάσιμη" ισχύ - και χωρίς να πιάσουμε κατσαβίδι για να ανοίξουμε το κουτί!
Φυσικά επιδείχθηκαν όλα όσα περιμέναμε ως φυσιολογικά, όπως ο χειρισμός του περιβάλλοντος επικοινωνίας του Xbox One μέσω του νέου Kinect: αυτό δείχνει όντως να αντιλαμβάνεται ταχύτερα και ακριβέστερα τις κινήσεις του χρήστη, αλλά και να εκτελεί τις φωνητικές εντολές του με περισσότερο φυσικό τρόπο. Επίσης περισσότερες δυνατότητες δείχνει να έχει το σύστημα SmartGlass, το οποίο επιστρατεύει smartphones και tablets ως δεύτερες οθόνες προβολής πληροφοριών (αλλά μέχρι πρόσφατα είχε περιορισμένη χρήση). Φυσικά και για τα δύο σετ δυνατοτήτων περιμένουμε να δούμε από τη Microsoft διάθεση για επένδυση και εξέλιξη, γιατί - για την ώρα τουλάχιστον - περισσότερο αυτό που αποκαλούν οι Σάξονες... gimmick είναι, παρά κάτι αληθινά χρήσιμο ή/και απαραίτητο.
Από όσα επέδειξε η Microsoft στην αποκάλυψη του Xbox One, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία στο μυαλό μας όσον αφορά στην ευελιξία, τις δυνατότητες και την πιθανή γκάμα λειτουργιών που αυτό μπορεί να προσφέρει. Αυτή είναι ευρύτατη. Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι αν το καταναλωτικό κοινό αληθινά θέλει η "συσκευή κάτω από την τηλεόραση" να κάνει όλα αυτά τα πράγματα, αν νοιώθει πως το χρειάζεται και φυσικά αν προτίθεται να καταβάλλει ένα αξιοπρεπέστατο ποσό γι' αυτό... όταν έχει ήδη PC, smartphone, tablet και ένα σωρό άλλες συσκευές που προσφέρουν εκατοντάδες φορές περισσότερα apps. Υπάρχει, δε, πάντοτε ο ορατός κίνδυνος το Xbox One προσπαθώντας να αναδείξει τον εαυτό του στο "σύστημα που κάνει τα πάντα", να μην αποκτήσει ποτέ δικό του χαρακτήρα, το κοινό να μην κατανοήσει ποτέ το όποιο σχετικό "μήνυμα" και άλλες προτάσεις της αγοράς - όπως το PlayStation4 προφανώς - να επωφεληθούν από κάτι τέτοιο. Είναι πάρα πολύ νωρίς για να εξαχθεί οποιοδήποτε συμπέρασμα, ωστόσο, και το Xbox One δείχνει να είναι το είδος του συστήματος που απαιτεί κάποιο χρόνο καθημερινής "συμβίωσης" μαζί του, προκειμένου να εκτιμηθεί. Με άλλα λόγια; Υπομονή!
Φυσικά επιδείχθηκαν όλα όσα περιμέναμε ως φυσιολογικά, όπως ο χειρισμός του περιβάλλοντος επικοινωνίας του Xbox One μέσω του νέου Kinect: αυτό δείχνει όντως να αντιλαμβάνεται ταχύτερα και ακριβέστερα τις κινήσεις του χρήστη, αλλά και να εκτελεί τις φωνητικές εντολές του με περισσότερο φυσικό τρόπο. Επίσης περισσότερες δυνατότητες δείχνει να έχει το σύστημα SmartGlass, το οποίο επιστρατεύει smartphones και tablets ως δεύτερες οθόνες προβολής πληροφοριών (αλλά μέχρι πρόσφατα είχε περιορισμένη χρήση). Φυσικά και για τα δύο σετ δυνατοτήτων περιμένουμε να δούμε από τη Microsoft διάθεση για επένδυση και εξέλιξη, γιατί - για την ώρα τουλάχιστον - περισσότερο αυτό που αποκαλούν οι Σάξονες... gimmick είναι, παρά κάτι αληθινά χρήσιμο ή/και απαραίτητο.
Από όσα επέδειξε η Microsoft στην αποκάλυψη του Xbox One, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία στο μυαλό μας όσον αφορά στην ευελιξία, τις δυνατότητες και την πιθανή γκάμα λειτουργιών που αυτό μπορεί να προσφέρει. Αυτή είναι ευρύτατη. Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι αν το καταναλωτικό κοινό αληθινά θέλει η "συσκευή κάτω από την τηλεόραση" να κάνει όλα αυτά τα πράγματα, αν νοιώθει πως το χρειάζεται και φυσικά αν προτίθεται να καταβάλλει ένα αξιοπρεπέστατο ποσό γι' αυτό... όταν έχει ήδη PC, smartphone, tablet και ένα σωρό άλλες συσκευές που προσφέρουν εκατοντάδες φορές περισσότερα apps. Υπάρχει, δε, πάντοτε ο ορατός κίνδυνος το Xbox One προσπαθώντας να αναδείξει τον εαυτό του στο "σύστημα που κάνει τα πάντα", να μην αποκτήσει ποτέ δικό του χαρακτήρα, το κοινό να μην κατανοήσει ποτέ το όποιο σχετικό "μήνυμα" και άλλες προτάσεις της αγοράς - όπως το PlayStation4 προφανώς - να επωφεληθούν από κάτι τέτοιο. Είναι πάρα πολύ νωρίς για να εξαχθεί οποιοδήποτε συμπέρασμα, ωστόσο, και το Xbox One δείχνει να είναι το είδος του συστήματος που απαιτεί κάποιο χρόνο καθημερινής "συμβίωσης" μαζί του, προκειμένου να εκτιμηθεί. Με άλλα λόγια; Υπομονή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου